Late reactie op ‘Bulimia nervosa en de bekoring van cue exposure’ (13-3-262)

In haar artikel over de bekoring van cue exposure voor de behandeling van bulimia nervosa, beweert Anita Jansen een nieuwe vorm van behandeling te introduceren. Zo stelt ze zich de vraag of het niet typisch is dat ‘exposure in geval van eetstoornissen zo’n vreemde eend in de bijt is en ongeschikt wordt geacht (p. 146)?’ Dit is wel een verbazende bewering aangezien deze behandelingsmethode reeds enkele jaren voorheen door Schmidt en Marks (1989) uitvoerig werd beschreven in hun artikel: Exposure plus prevention of bingeing (ERPB) vs Exposure plus prevention of vomiting (ERPV) in Bulimia Nervosa. A crossover study. In dit artikel wordt de cue-exposure-techniek voor bulimia nervosa als volgt omschreven: ‘In ERPB, the patient is exposed to the sight, smell, and taste of food, i.e. stimuli that trigger cravings for food and urges to binge, but the patient must refrain from eating it’. Is dit niet dezelfde cue-exposuretechniek die Anita Jansen beschrijft? (Schmidt & Marks schreven in 1988 ook al over deze benadering, blijkt mij bij nader onderzoek. Zie de referenties.) Opvallend is het feit dat Jansen deze publikaties niet vermeldt en hierdoor ten onrechte zelf een patent claimt op een nieuwe behandelingsmethode, die eerder reeds uitvoerig beschreven en bestudeerd werd. Overgiens bleek uit de studie van Schmidt en Marks (1989) dat ERPB te verkiezen valt boven ERPV, eenzelfde bevinding als in het replicatieonderzoek van Jansens studie. Deze opmerking doet evenwel niets af aan de grote verdienste en kwaliteit van Jansens onderzoek.