Samenvatting
Deze studie beschrijft de verdere ontwikkeling van een nieuwe vragenlijst voor burnout: de BurnOut-Neurasthenie Klachten Schaal (BO-NKS). De BO-NKS is oorspronkelijk opgezet met als doel de ernst van klinische burn-out (werkgerelateerde neurasthenie) te meten. In dit onderzoek ligt de nadruk op het nader vaststellen van de psychometrische kwaliteiten van de BO-NKS.
Aan de hand van itemanalyses en een factoranalyse werd de vragenlijst teruggebracht naar 15 items, verdeeld over drie schalen: onrust, uitputting en lichamelijk ongemak. De testbetrouwbaarheid van de schalen bleek goed tot zeer goed (tussen de .77 en .92). De convergente validiteit bleek vooral in de richting van distress met daarnaast uitputting en somatisatie te wijzen. De BO-NKS kon de mensen met burn-out echter niet onderscheiden van de mensen met een andere psychische stoornis.
Geconcludeerd wordt dat de psychometrische eigenschappen van de BO-NKS weliswaar goed zijn, maar dat de BO-NKS onvoldoende specifiek burn-out meet. De schaal is niet in staat klinische burn-out te detecteren, als zoiets al bestaat. De BO-NKS lijkt vooral een maat voor psychische klachten in het algemeen.
Summary
The current study reports on the further development of a new checklist for measuring the severity of clinical burnout, the BurnOut-Neurasthenia Complaints Scale (BO-NCS; Dutch: BurnOut-Neurasthenie Klachten Schaal, BO-NKS). The BO-NCS was originally developed in accordance to the set of criteria for clinical burnout (work-related neurasthenia). This study emphasis the further psychometric validation of the BO-NCS.
Based on item analysis and factor analyses the questionnaire was brought back to 15 items distributed over 3 scales: turmoil, exhaustion and physical inconvenience. The test-reliability of the scales was good to very good (between .77 and .92). The convergent validity points in the direction of distress in combination with exhaustion and somatisation. However, the BO-NCS appears not to be able to separate the persons with burnout from the persons with other psychological disorders.
It is concluded that the BO-NCS has good psychometric properties, however she is not an instrument specific for burnout. The BO-NCS is not able to detect clinical burnout (work-related neurasthenia), if such a disorder exists at all. The BO-NCS appears a more general measure of distress for different psychological disorders.
Referenties
American Psychiatric Association (APA) (1994). Diagnostic and Statistical Manual of mental disorders, Fourth Edition. Washington, DC: American Psychiatric Association.
Appelo, M., & Lange, A. (2007). Meten van klachten en veerkracht in vierentwintig vragen. Directieve therapie, 27, 197-204.
Arrindell, W.A., & Ettema, J.H.M. (2003). SCL-90, Handleiding bij een multidimensionele psychopathologie-indicator. Lisse: Swets & Zeitlinger.
Bruin, M.B.N. de (2002). Utrechtse Burnout Schaal (UBOS). Onderzoek naar psychometrische eigenschappen van de UBOS in een klinische populatie. Maastricht: Universiteit Maastricht. Doctoraalscriptie.
Clark, L.A., & Watson, D. (1991). Tripartite model of anxiety and depression: psychometric evidence and taxonomic implications. Journal of Abnormal Psychology, 100, 316-336.
Derogatis, L.R., Lipman, R.S., & Covi, L. (1973). SCL-90: an outpatient psychiatric rating scale – preliminary report. Psychopharmacology Bulletin, 9, 13-27.
Dunlap, W.P., Cortina, J.M., Vaslow, J.B., & Burke, M.J. (1996). Meta-analysis of experiments with matched groups or repeated measures designs. Psychological Methodes, 1, 170-177.
Glass, D.C., & McKnight, J.D. (1996). Perceived control, depressive symptomatology, and professional burnout: A review of the evidence. Psychology and Health, 11, 23-48.
Goldberg, D., & Bridges, K. (1991). Minor psychiatric disorders and neurasthenia in general practice. In: M. Gastpar & P. Kielholz (eds.), Problems of psychiatry in general practice (pp. 79-88). Lewiston, NY: Hogrefe & Huber Publishers.
Hallsten, L. (1993). Burning out: A framework. In: W.B. Schaufeli, C. Maslach, & T. Marek (red.), Professional burnout: Recent developments in theory and research (pp. 95-115). Washington, DC: Taylor & Francis.
Hickie, I., Davenport, T., Issakidis, C., & Andrews, G. (2002). Neurasthenia: prevalence, disability and health care characteristics in the Australian community. British Journal of Psychiatry, 181, 56-61.
Hickie, I., Hadzi-Pavlovic, D., & Ricci, C. (1997). Reviving the diagnosis of neurasthenia. Psychological Medicine, 27, 989-994.
Hoogduin, C.A.L., Schaap, C.P.D.R., Methorst, G.J., Peters van Neijenhof, C.R., & Griendt, J.M.T.M. van de (2001). Burnout: klinisch beeld en diagnostiek. In: C.A.L. Hoogduin, W.B. Schaufeli, C.P.D.R. Schaap, & A.B. Bakker (red.), Behandelingsstrategieën bij burnout (pp. 13-20). Houten/Diegem: Bohn Stafleu van Loghum.
Linden, G. van der, Chalder, T., Hickie, I., Koschera, A., Sham, P., & Wessely, S. (1999). Fatigue and psychiatric disorder: different or the same? Psychological Medicine, 29, 863-868.
Maslach, C., & Jackson, S.E. (1986). Maslach Burnout Inventory. Manual, second edition. Palo Alto: Consulting Psychologists Press.
Maslach, C., & Schaufeli, W.B. (1993). Historical and conceptual development of burnout. In: W.B. Schaufeli, C. Maslach, & T. Marek (red.), Professional burnout: Recent developments in theory and research (pp 1-16). Washington, DC: Taylor & Francis.
Oosterveld, P., & Vorst, H.C.M. (1998). Constructie van meetinstrumenten. In: W.P. van den Brink & G.J. Mellenbergh (red.), Testleer en testconstructie (pp. 303-337). Amsterdam, Boom.
Schaufeli, W. (2007). Burn-out in discussie. De stand van zaken. De Psycholoog, 42, 534-540.
Schaufeli, W.B., & Dierendonck, D. van (2000). UBOS – Utrechtse Burnout Schaal: Handleiding. Lisse: Swets & Zeitlinger.
Sheehan, D.V., Lecrubier, Y., Sheehan, K.H., Amorim, P., Janavs, J., Weiller, E., Hergueta, T., Baker, R., & Dunbar, G.C. (1998). The Mini-International Neuropsychiatric Interview (M.I.N.I.): the development and validation of a structured diagnostic psychiatric interview for DSM-IV and ICD-10. Journal of Clinical Psychiatry, 59(Suppl. 20), 22-33.
Stouthard, M.E.A. (1998). Analyse van tests. In: W.P. van den Brink & G.J. Mellenbergh (red.), Testleer en testconstructie (pp. 341-376). Amsterdam, Boom.
Terluin, B., & Duijsens, I.J. (2002). De 4DKL Handleiding. Leiderdorp: Datec.
Verbraak, M.J.P.M., Griendt, J.T.M. van de, & Hoogduin, C.A.L., (2006). Ontwikkeling van de Burnout-Neurasthenie Klachtenschaal (BO-NKS). Diagnostiek Wijzer, 9, 30-53.
Verbraak, M.J.P.M., Keijsers, G.P.J., & Hoogduin, C.A.L. (ter publicatie aangeboden). On the clinical diagnosis of burnout.
Vercoulen, J.H.M.M., Swanink, C.M.A., Fennis, J.F.M., Galama, J.M.D., Meer, J.W.M. van der, & Bleijenberg, G. (1994). Dimensional assessment of chronic fatigue syndrome. Journal of Psychosomatic Research, 38, 383-392.
Vliet, I.M. van, Leroy, H., & Megen, H.J.G.M. van (2000). M.I.N.I. Internationaal Neuropsychiatrisch Interview. Nederlandse versie 5.0.0. Utrecht, Universiteit van Utrecht.
World Health Organization (1992). ICD-10 Classification of mental and behavioral disorders: clinical descriptions and diagnostic guidelines. Geneva: World Health Organization.