Samenvatting
Sedert de erkenning van de posttraumatische stressstoornis is het idee trauma in Nederland gebanaliseerd geraakt. Historische analyse van de erkenning van PTSS in 1980, toen deze stoornis werd opgenomen in de DSM, brengt drie belangrijke sociale en politieke actoren aan het licht: de emancipatiebewegingen van Vietnamveteranen en mishandelde vrouwen, en de ontdekking van de ‘late gevolgen’ van de Tweede Wereldoorlog. In Nederland was vooral de oorlog van belang. De overeenkomst tussen die drie groepen slachtoffers is dat zij wilden dat hun klachten werden geïnterpreteerd als een ‘ziekte’ die niet werd veroorzaakt door hun persoonlijkheid of hun actuele gedrag en situatie, maar door een traumatisch verleden.
Summary
After the acceptance of PTSD, the idea ‘trauma’ in the Netherlands has become widely accepted and vulgarized. Historical analysis shows three important political and social influences on the recognition of PTSD in the DSM-III of 1980: the emancipation movements of Vietnam veterans and battered women, and the discovery of the ‘late consequences’ of World War II. In Holland the war was the key factor. The claim these three victim groups have in common, is that their health complaints should not be attributed to personality traits or actual behaviors and situation, but to their traumatic pasts.
Literatuur
Enning, B. De oorlog van Bastiaans. De LSD-behandeling van het KZ-syndroom. Amsterdam: Augustus, 2009.
Velden, K. van der. De les van Charcot. In: Kees van der Velden, Kees Hoogduin, Alfred Lange (ed.), Directieve Therapie, pp. 419-430. Amsterdam: Boom, 2010.
Withuis, J. Weest manlijk, zijt sterk. Amsterdam: De Bezige Bij, 2008.
Withuis, J. & Mooij, A. The Politics of War Trauma. The Aftermath of World War II in Eleven European Countries. Amsterdam: Aksant/Transact, 2010.