We leven in roerige tijden. Niet in de laatste plaats in de gezondheidszorg. Denk aan de transitie van de jeugdzorg naar de gemeenten en aan rapporten over het hoofdbehandelaarschap. Ook binnen de redactie van Dth staat het leven niet stil. Recentelijk heeft Colin van der Heiden, helaas kan ik wel zeggen, besloten zijn werkzaamheden als redactielid en als adjunct-hoofdredacteur neer te leggen. Dat heeft te maken met drukke werkzaamheden elders. Hij heeft het zo druk dat er keuzes gemaakt moeten worden. Daarvoor hebben de andere leden van de redactie alle begrip. Hoe spijtig we die keuze ook vinden. We bedanken Colin zeer voor zijn inzet en bijdrage aan de totstandkoming van menig nummer van Dth. We hopen en verwachten echter wel dat hij nog menig gastoptreden als auteur zal verzorgen. Dus bedankt en tot spoedig. Ondertussen zit de rest van de redactie niet bij de pakken neer en is ze op zoek gegaan naar passende vervangers en aanvullingen. Die zijn gevonden. In het volgende nummer van Dth zullen we hen introduceren.
Voor nu gaan we over naar de inhoud van dit nummer. We starten met een artikel van Emmy Nieuwenhuis, Berber van der Vleugel en Mark van der Gaag over de ervaringen van een therapeut met het behandelen van patiënten met psychotische klachten voor hun eveneens aanwezige PTSS. Al eerder rapporteerden we in Dth over het onderzoek dat in Nederland gaande is naar de mogelijkheid en effectiviteit van de behandeling van psychotische patiënten met een comorbide posttraumatische stressstoornis. Dit onderzoek laat zien dat er op dat terrein meer mogelijk is dan vaak wordt gedacht. Maar ervaringen zijn geen data en data zijn geen ervaringen. Vandaar dit artikel waarin niet zozeer het onderzoek centraal staat als wel de therapeut met zijn angst, vermijding en arousal bij het behandelen van deze patiëntengroep.
Het volgende artikel is van de hand van Kees Hoogduin, Eline Andeweg, Patricia Roggeveen en Marleen Tibben en gaat over de behandeling van conversieve blindheid. Binnen de conversieve stoornissen komt de conversieve visusstoornis niet heel vaak voor, maar als ze voorkomt is ze te behandelen op een vergelijkbare wijze als andere conversieve stoornissen. Dat is wat de auteurs aan de hand van een tweetal casusbeschrijvingen laten zien. Ze maken daarbij gebruik van hypnose en shaping.
Er is veel te doen over benchmarking in de ggz. Het vergelijken van resultaten van behandelaars of instellingen is iets wat met name bij professionals niet gemakkelijk met veel gejuich wordt onthaald. Er wordt zelfs aan getwijfeld of het wel kan. Kortom, er wordt veel over gesproken, maar er wordt nog maar weinig aan gedaan. Over het werken met benchmarking in de praktijk van een ggz-instelling gaat de bijdrage van Marc Verbraak, Suus Theuws en Cara Verdellen. Ze laten aan de hand van een praktijkvoorbeeld zien dat Routine Outcome Monitoring en benchmarking goed samen kunnen gaan en elkaar kunnen aanvullen en versterken als kwaliteitsinstrumenten. Maar tegelijkertijd is zorgvuldigheid in de inzet van deze instrumenten geboden.
De volgende twee bijdragen zijn twee voorpublicaties van een nog te verschijnen boek over hoe om te gaan met lastige momenten met moeilijke mensen. Aangezien dit een favoriet thema is voor Dth in het algemeen en voor directief therapeuten in het bijzonder, wilden wij u deze bijdragen niet onthouden. Kees Korrelboom mag daarbij beginnen. Hij schrijft, niet voor de eerste keer, over COMET, maar nu vooral vanuit het perspectief van mogelijke complicaties bij de uitvoering daarvan. En dan vooral over hoe daarmee om te gaan. Het om kunnen gaan met lastige momenten is ook goed voor de zelfwaardering van de therapeut. De tweede bijdrage over het genoemde thema is van de hand van Mark van der Gaag. Ook hij schrijft over een favoriet onderwerp, de behandeling van psychotische mensen, maar nu vooral met een accent op hoe je met hen in gesprek kunt komen over hun toch echt wel lastige waandenkbeelden. Belangrijk daarbij is de constatering dat het niet alleen gaat om het tot stand brengen van een goed gesprek, maar toch zeker ook om de patiënt zover te krijgen dat hij bereid is corrigerende ervaringen op te doen. Dus niet alleen praten, maar ook doen.
Tot slot een boekbespreking van Tom Kuipers over Het houdt niet op: Leven met een obsessief-compulsieve stoornis van David Adam.
Ik zeg maar weer: ga het allemaal lezen. En beleef er rust en plezier aan in deze roerige tijden. Hopelijk maken de verschillende bijdragen u duidelijk dat dingen vaak niet zo moeilijk zijn als ze lijken. Dat is een perspectief dat Dth u graag wil bieden.
Marc Verbraak Hoofdredacteur