Graag leid ik u weer in in de inhoud van Dth. Het tweede nummer van 2016 is wederom een nummer met een keur aan afwisselende bijdragen waarvan wij verwachten dat ze u zullen inspireren in uw dagelijkse werk. Werk waarin we steeds meer gepast gebruik moeten gaan maken van wat en hoeveel we onze patiënten aan behandeling aanbieden. Werk ook waarin ons steeds meer gevraagd wordt om transparant vast te stellen wat onze inspanningen onze patiënten opleveren. De ggz heeft de uitgangspunten van gepast gebruik en transparantie in ieder geval omarmd in de mede door haar gedragen toekomstagenda van de ggz. Een agenda die een glimlach op het gezicht van minister Schippers weet te toveren. Eigenlijk zou de minister Dth moeten lezen. Dan zou ze al veel langer veel meer glimlachen. Transparant zijn over wat gepast is aan behandeling is al lang, en ik zou zeggen typisch, een thema voor directief therapeuten. Dat mag ook weer blijken uit de bijdragen van dit nummer.
We beginnen met een artikel van Anja Greeven en Arnold van Emmerik over een ongecontroleerd onderzoek naar Mindfulness-Based Cognitive Therapy (MBCT) bij patiënten met therapieresistente angststoornissen of hypochondrie. De auteurs laten zien dat er weliswaar statistisch significante verbeteringen te vermelden zijn, maar dat deze positieve veranderingen in het algemeen bescheiden van omvang zijn. Met name de mate waarin patiënten met een obsessieve-compulsieve stoornis niet profiteren van MBCT is interessant. Het laatste is hier vast nog niet over gezegd.
Met gepaste trots plaatsen wij als volgende bijdrage een in enige mate aangepaste versie van de oratie van ons redactielid Kees Korrelboom. Op 1 april jongstleden, geen grap, aanvaardde hij officieel, met het uitspreken van de rede ‘Denkers en doeners in de klinische psychologie. Why the twain must meet’ zijn leerstoel Translationele en transdiagnostische psychologische interventies in de (geestelijke) gezondheidszorg aan het Departement voor Medische en Klinische Psychologie van Tilburg University. Klinkt allemaal reuze ingewikkeld, maar uiteraard weet Kees het weer tot begrijpelijke proporties terug te brengen in zijn rede. Voor wie niet aanwezig was nu alsnog de kans kennis te nemen van de ideeën en plannen van Kees met betrekking tot het vooruitbrengen van de psychologische zorg.
Het derde artikel is van de hand van Fredrike Bannink en René den Haan en is getiteld ‘Beterweters: Van lastige naar optimale interacties in de (g)gz’. Dit betreft een bewerking van het eerste hoofdstuk uit het gelijknamige en zeer recent verschenen boek van deze auteurs. Aangezien zij een thema beschrijven dat ons als directief therapeuten na aan het hart ligt, wilden wij dit als redactie niet voorbij laten gaan. Temeer daar Fredrike en René ons als behandelaar die het beter meent te weten ook niet sparen. Daarom in dit nummer de plaatsing van het inleidende hoofdstuk uit een lezenswaardig boek.
In de rubriek Kort en Bondig een bijdrage van Arnold van Emmerik over een meta-analyse naar het effect van schrijftherapie.
We eindigen zoals gewoonlijk met een boekrecensie. Frank Kortmann geeft zijn mening over het boek De recidivist als medeburger onder redactie van Jaap van Vliet.
Als altijd: ga het allemaal lezen. En beleef niet alleen veel plezier, net als waarschijnlijk onze minister van VWS, maar ook inspiratie aan de bijdragen in dit nummer.
Marc Verbraak Hoofdredacteur